قال الصادق عليه السلام : مَنْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الْوُضُوءَ ثُمَ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ فَأَتَمَ رُكُوعَهَا وَ سُجُودَهَا ثُمَ جَلَسَ فَأَثْنَى عَلَى اللَّهِ وَ صَلَّى عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وآله ثُمَّ سَأَلَ اللَّهَ حَاجَتَهُ فَقَدْ طَلَبَ الْخَيْرَ مِنْ مَظَانِّهِ وَ مَنْ طَلَبَ الْخَيْرَ مِنْ مَظَانِّهِ لَمْ يَخِبْ.
المحاسن،ج1، ص52؛ وسائل الشيعة،ج6، ص429؛ بحار الأنوار،ج82، ص313.
هركس وضوى خوب بگيرد و دو ركعت نماز با ركوع و سجود كامل به جاى آورد و با خداى خود خلوت كند و بر رسول خدا صل الله عليه وآله وسلم درود فرستد، سپس حاجت خود را از خدا درخواست نمايد، به تحقيق كه در زمان مناسبش درخواست كرده و هركس چنين نمايد، هرگز نااميد و ناموفق نخواهد بود.
(با نماز خواندن خلوتی که بین خود و خدا بوجود می آید انسان را به پرواز در می آید و خداوند خود به بنده خود آگاه تر است که چگونه حاجت بندگان را بر آورده کند.)